Nusret Onur Akpek
İçerde tutsak kaldı, dışarda yitik,
Yarın gelir derken, yıllarca bekledik.
Her gün rüyasını gördüğümüz vuslat,
Avcumuzun içinde bir dua şimdilik.
—
Harama uzanmayan o ellerine,
Mazgaldan bırakılır bir mektup yine.
Zarfın birini aç, ötekini kapat!
Yarin haberiyle avunur o sine.
—
Zemin kara beton, etraf yüksek duvar
Cezaevi demişler, bildiğin mezar.
Şimdi oradadır, bu günahsız hayat.
Yusuftur artık, Mısır’a ferman yazar.
—
Sayımda eksik yoksa, her şey tamamdır.
Avluya çıkış yasak, vakit akşamdır.
Yokluğunda her günümüz bir tokat,
Beklerken yollarını gülmek haramdır.
—
Sen çık da, gök mavi olsun, güneş sarı.
Çiçekler açsın, seyredelim baharı.
Sevinçle uçuşalım biz kanat kanat
Eteklerinden yakalayıp rüzgarı.
